อย่างไรก็ตาม จากการตีพิมพ์หนังสือดังกล่าว ทำให้มีศูนย์ถักโครเชต์ทั่วประเทศ โดยศูนย์กลางใหญ่ของทางเหนือ
อยู่ที่เมืองคอร์ก และทางใต้อยู่ที่เมืองโคลนส์ ในปี 1845 จึงเริ่มมีการสอนถักโครเชต์กันในโรงเรียน
สำหรับผู้ที่ทำให้การถักโครเชต์เป็นที่แพร่หลาย ได้แก่ นางดับบลิว.ซี.โรเบิร์ตส์ ซึ่งสอนเหล่าแม่บ้านที่ยากจนให้ถักโครเชต์ เป็นอาชีพ เพื่อนำผลงานถักทอนี้ไปขายแลกเงินมาซื้ออาหาร ความคิดดังกล่าวทำให้เกิดอุตสาหกรรมย่อม ๆ ขึ้นที่เมืองคิลแดร์ โดยมีคนงานราว 700 คน และ 24 คนที่เป็นยอดฝีมือก็ไปเปิดศูนย์โครเชต์ที่ส่วนต่าง ๆ ของประเทศ
นอกจากนางโรเบิร์ตส์ แล้ว ยังมีนางคาสซันดร้าแฮนด์ อีกคนที่ช่วยทำให้วงการโครเชต์เติบโต ด้วยความที่สามีของนางแฮนด์เป็นวุฒิสมาชิก นางจึงมีบทบาทคอยช่วยเหลือคนจน ด้วยการเปิดอุตสาหกรรมโครเชต์ที่เมืองโคลนส์ กิจการฟูเฟื่องถึงขนาดส่งสินค้าไปขายที่ดับลิน ลอนดอน ปารีสและเวียนนา และในปี 1893 โครเชต์ก็ข้ามทวีปไปฮิตที่อเมริกา
*** ที่มาจากคอลัมน์ รู้ไปโม้ด ถามมา-ตอบไปสไตล์ น้าชาติ ประชาชื่น *** หนังสือพิมพ์ข่าวสด
